رژيم برای خلاصی از طناب دار انتخابات با سرعت تمام و در مرحله اول بساط انتخابات خود را با اعلام اين که 72 درصد از واجدان حق رأی در آن شرکت کرده اند و آخوند روحانی با ۱۸.۶ميليون رأی برنده آن شده است جمع کرد.
رژيم که انتخابات رياست جمهوری و انتخابات شورای شهرها و انتخابات مياندوره يی مجلس در 4 استان و انتخابات خبرگان ارتجاع در دو استان را برای گرم کردن تنور و افزايش جمعيت روی هم انداخته بود، حسب المعمول با ضريب 4- 5 برابر، ادعا کرد که هفتاد و دو وهفت دهم درصد، در نمايش انتخاباتی شرکت کرده اند.
اين در حالی است که رقم واقعی 55 ميليون واجدان حق رأی را نزديک به 5/4 ميليون نفر پايين کشيده و اعلام کرده بود که 50ميليون و 483هزار نفر حق رأی دارند.
رأی گيری در بسياری از حوزه ها به خصوص در تهران و محلهايی که جلب توجه نمی کرد، تعطيل شده بود تا طبق مهندسی، تنها نقاطی در معرض ديد خبرنگاران خارجی قرار بگيرد که دارای ازدحام جمعيت باشد.
از اين پيشتر رهبر مقاومت در 31ارديبهشت اعلام کرده بود: اگر رفسنجانی در مقابل حذف خود توسط شورای نگهبان ارتجاع به اعتراض بر نخيزد و در صورتی که تمکين کند يا به «شيخ فريدون» (هم پياله جک استراو و دوويلپن) متوسل شود و پشت او حرکت کند، خود را خراب و همه حرفهايش را باطل و نقش برآب می کند. زيرا خامنه ای همين را می خواهد.
در حاليکه ولی فقيه ارتجاع در بحران مرگبار رژيمش که باند غالب حاکميت را تا بيت العنکبوت هم فراگرفته دست و پا می زند، به مهندسی مرموز رقم سازی مشغول است، رسانه های بين المللی، از فضيحت نمايش انتخاباتی و شکست خامنه ای خبر می دهند.
لس آنجلس تايمز نوشت: کسانی که سياست مرموز رژيم ايران را دنبال می کنند می گويند تلاشهای آشکار خامنه ای شکست خورده است. ملاهای حاکم بر ايران نتوانستند بر جنگ قدرت رسوای خود غلبه کنند و در پشت يک کانديدا در انتخابات روز جمعه متحد شوند. عليرضا جعفرزاده، به لس آنجلس تايمز گفت: اين انتخابات کمشکشهايی را دامن زد. سران رژيم هنوز هم از تکرار قيام 88 وحشت دارند، زيرا اين پتانسيل از بين نرفته است“.
نيويورک تايمز به نقل از تحليلگران و کارشناسان امور ايران، نوشت: وضعيت در ايران بر اساس آمار گزارش شده توسط رسانه های حکومت، از يک پتانسيل پنهان اعتراضی که در جامعه ذخيره شده خبر می دهد. نتايج اعلام شده تا کنون آن چيزی نيست که خامنه ای برايش طراحی کرده بود.
در عين حال قدرت و به طور مشخص سياست خارجی و برنامه اتمی، نهايتاً در دست خامنه ای رهبر رژيم است.
بنابراين ترديدهايی وجود دارند که حتی بر سر کارآمدن يک رئيس جمهور به اصطلاح معتدل تر در اين حکومت، نمی تواند تغييری در اوضاع بدهد.
روزنامه فرانسوی ليبراسيون نيز در گزارشی از تهران در مورد آخوند روحانی نوشت: وی برای مدتی طولانی دبير شورای امنيت ملی حکومت بوده و از جمله مسئول سرکوب تظاهرات در سالهای 1999 و 2003 بوده است.
ليبراسيون با نقل مصاحبه هايش با جوانان در تهران افزود، آنها گفتند روحانی از اهميتی برخوردار نيست. اگر بگوييم رفسنجانی اندازه يک ناو جنگی است، روحانی قدرتش در حد يک قايق کوچک است.
يک رئيس شرکت در تهران به ليبراسيون گفت تا يک ماه پيش، 90 درصد از ايرانيها تصميم گرفته بودند که رأی ندهند.
واشينگتن پست نيز در تحليلی درباره انزوای بين المللی رژيم می نويسد: استفن هدلی مشاور امنيت ملی جرج بوش، جيم استاينبرگ معاون وزير خارجه در دوره اول اوباما و سناتور ليبرمن طی مقاله مشترکی که در واشينگتن پست منتشر شد، شکست مذاکرات اتمی با رژيم آخوندی را نقطه عطفی برای دولت اوباما دانستند و بر لزوم برخورد قاطع جامعه بين المللی با اين رژيم تأکيد کردند.
مقامات آمريکايی اضافه کردند در حالی که رژيم ايران شمار سانتريفيوژها و کميت اورانيوم را افزايش داده است، زمان برای ديپلوماسی که اعتباری ندارد، به سرعت در حال سپری شدن است. بنابراين ايالات متحده بايد با اتخاذ گامهای فوری، انتخاب را برای رژيم ايران تيز کند.
آنها به دولت اوباما توصيه کردند ايالات متحده بايد موقعيت خود را در سراسر منطقه چه در زمينه صلح خاورميانه و جه در برخورد قاطع با رژيم اسد، تقويت کند و بر اعتبار خود بيافزايد. دولت اوباما به طور مستقيم و کاملاً صريح بايد برای رژيم ايران روشن کند که ايالات متحده آماده اقدام نظامی است. ما معتقديم در کنگره آمريکا اکثريت قاطع دو حزبی آمادگی دارند تا به رئيس جمهور اوباما اختيارات لازم را برای اقدام ضروری بدهند.
http://mojahedin.org/pages/detailsNews.aspx?newsid=130528
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر